مسیرهای عصبی چه چیزی هستند و چگونه بر زندگی ما تأثیر می گذارند؟

مسیرهای عصبی چه چیزی هستند و چگونه بر زندگی ما تأثیر می گذارند؟ ( مسیرعصبی قسمت سوم )

مسیرهای عصبی احتمالاً نام آنها را شنیده اید، اما مسیرهای عصبی دقیقاً چه چیزی هستند؟ آنها چگونه کار می کنند؟ چه شکلی هستند و چگونه بر عادات و رفتار ما تأثیر می گذارند؟

ما در وب سایت مون به نحوه تغییر مسیرهای عصبی برای نتایج مثبت و چگونگی ایجاد مسیرهای کاملاً جدید نگاه می کنیم. و در نهایت اینکه چگونه می توانیم از این اطلاعات برای درک بهتر در زندگی خود استفاد کنیم.

همانطور که در مقاله های قبلی گفتیم در مغز ما میلیاردها سلول یا نورون عصبی وجود دارد که این نورون ها بلوک های ساختمانی اصلی مغز هستند و از طریق این نورون ها، مغز پیام های عصبی را به تمام نقاط بدن منتقل می کند. و  هر کدام از این نورون ها می توانند با ۲۵۰۰۰۰ نورون اطراف ارتباط برقرار کنند زیرا آنها فرستنده و دریافت کننده اطلاعات در مغز هستند.

نورون های عصبی چه چیزی هستند؟

نورون ها بلوک های ساختمانی اساسی سیستم عصبی هستند. آنها دارای بدنه سلولی، دندریت ها( پسوندهای شاخه مانندی که سیگنال ها را دریافت می کنند )  و یک آکسون ( کشتی بلند و باریک که سیگنال ها را منتقل می کند ) دارند.

سیناپس ها

نورون ها در اتصالاتی به نام سیناپس با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند. سیناپس ها شکاف های کوچکی بین آکسون یک نورن و دندریت های نورون دیگر هستند. انتقال دهند های عصبی پیام رسان های شیمیایی هستند که سیگنال ها را از طریق این سیناپس ها منتقل می کنند.

نورون ها در سه نوع اصلی وجود دارند:

نورون های حرکتی: نورون های حرکتی که عضلات را کنترل می کنند.

نورون های حسی: نورون های حسی که توسط حواس ما تحریک می شوند.

نورون های متصل: بین نورون هایی که نورون ها را به هم متصل می کنند، نورون هایی هستند که به آنها نورون های متصل گفته می شود. این نورون های متصل اطلاعاتی را که ما دریافت می کنیم پردازش می کنند. در واقع اینها هستند که ما را قادر به تعامل و همچنین تجربه احساسات می کنند. آن ها خاطرات ما را ایجاد می کنند و ما را قادر به یادگیری می کنند.

زمانی که ما تصمیم به انجام کاری می گیریم مغز به نورون های مربوط به آن قسمت پیام می فرستد و سپس نورون مربوطه پیام را دریافت می کند و زمانی که نورون عصبی پیام را دریافت می کند پیام را پردازش می کند و اگر نیاز بود که پیام به نورون دیگری ارسال شود پیام رو به نورون مربوطه دیگری ارسال می کند.

مسیرعصبی یک ارتباط بین نورون ها یا سلول های عصبی در مغز است که امکان انتقال سیگنال ها را فراهم می کند. نورون ها از طریق تکانه های الکتروشیمیایی با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند و این مسیرها جریان اطلاعات را در داخل سیستم عصبی امکان پذیر می کنند.

هنگامی که نورون ها به طور مکرر سیگنال هایی را به یکدیگر ارسال می کنند،‌ ارتباطات سیناپسی بین آن ها تقویت می شود. این فرآیند که به عنوان پلاستیسیته سیناپسی شناخته می شود،‌ اساس یادگیری و حافظه است. هر چه بیشتر از یک مسیر خاص استفاده شود،‌ قوی تر و کارآمدتر می شود.

و به این ترتیب به مسیری که یک پیام عصبی  یا سیگنال از یک نورون تا نورون دیگر طی می کند را مسیرعصبی می گویند.

به طور خلاصه یک مسیرعصبی مجموعه ای از نورون های بهم متصل است که سیگنال ها را از یک قسمت مغز به قسمت دیگر ارسال می کند.

مسیرهای عصبی اتصالاتی هستند که بین نورون های مغز شما ایجاد می شود. و می توانید آن ها را به عنوان الگویی در نظر بیرید که نشان دهنده هر فکر در مورد هر چیزی است که تا به حال داشته اید. هر فکری یک مسیر عصبی است. افکار شما بیشتر شبیه الگو هستند.

مسیرهای عصبی اتصالات بین نورون ها هستند که وقتی برای اولین بار به چیزی فکر می کنید روشن می شوند و اتصالات الگویی در مغز شما ایجاد می کنند. اکنون مغز شما به آن الگوی خاص معنی داده است.

اگر تصور کنید که این اسکن های ام آر آی نسان دهنده تفکر یکسان مغز در مورد افکار مختلف است،‌این همان چیزی است که الگوهای مسیرهای عصبی خواهد بود: الگوهای منحصر به فرد برای افکار مختلف.

و دفعه بعد که به همان چیز فکر می کنید،‌ همان الگو دوباره روشن می شود،‌ یعنی همان مسیرعصبی.

بنابراین مسیرهای عصبی نحوه ذخیره سازی افکار ما توسط مغز است.

و ما در حال حاضر مسیرهای عصبی زیادی داریم که از بدو تولد تا الان در ذهن ما ساخته شده اند. و به طور مداوم با یادگیری هر چیز جدیدی هم در حال ایجاد مسیرهای عصبی جدید هستیم.

و مسیرهای عصبی غالب (‌به خوبی در ذهن ما شکل گرفته اند ) و مسیرهای عصبی جدید بسیار شکننده هستند.

وقتی مغز شما یک فکر جدید را پردازش می کند، به عنوان یک مسیر کوچک تر شروع می شود. مانند کودکی که برای اولین بار تلاش می کند راه برود. ( نورون ها از مغز به ماهیجه ها متصل می شوند،‌برای تعادل و غیره ) و کمی مبارزه می کنند. اما هر چه این کار را بارها و بارها به روشی مشابه انجام دهید، مسیرعصبی قوی تر و غالب تر می شود. و اکنون به عنوان یک بزرگسال، دیگر نیازی نیست به راه رفتن فکر کنید، این یک مسیرعصبی غالب در مغز شماست.

این مطلب در مورد هر فکری که دارید صدق می کند هر فکری که بارها و بارها در ذهن شما تکرار می شود تبدیل به یک فکر غالب در ذهن شما می شود. و موارد جدیدی که تمرین و تکرارشون نکنید پس از حدود ۴۸ ساعت توسط سلول های گلیال حذف می شوند.

یک مثال از یک مسیر عصبی اولیه که در ذهن کودک ساخته می شود این است که اگر کودک لبخند بزند در ازای آن یک لبخند، در آغوش گرفتن و پاداش دریافت می کند. و به این ترتیب مسیرعصبی لبخند زدن در ذهن کودک ساخته می شود و چون همراه با یک پاداش رضایت بخش بوده در ذهن کودک باقی می ماند.

و ممکن است همان نوزاد متوجه شود که اگر چیز تیزی را لمس کند ممکن است درد داشته باشد. به این ترتیب این مسیرعصبی در ذهن کودک ساخته می شود و چون با درد همراه بوده در ذهن کودک باقی خواهد ماند.

و هر دوی این مسیرهای عصبی تجربیات یادگیری ارزشمندی برای کودک هستند.

مسیرهای عصبی مثبت و منفی

مسیرهای عصبی می توانند هم با تجربیات مثبت و هم با تجربیات منفی مرتبط باشند. تجارب و افکار مثبت می توانند مسیرهای مثبت را تقویت کنند و به ذهنیت خوش بینانه تر کمک کنند.

برعکس، تجارب و افکار منفی می توانند مسیرهای منفی را تقویت کنند و منجر به الگوهای مرتبط با استرس یا اضطراب شوند.

مسیرهای عصبی ضروری هستند. اما همه آن ها مفید نیستند و می توانند به عادت های منفی تبدیل شوند. تشکیل و تقویت مسیرهای عصبی برای یادگیری، حافظه و عملکردهای مختلف شناختی ضروری است.

یادگیری شامل تشکیل مسیرهای عصبی جدید است، در حالی که حافظه مستلزم تقویت و تثبیت مسیرهای موجود است. هنگامی که چیز جدیدی یاد می گیرید یا یک فعالیت خاص را تکرار می کنید،‌ مسیرهای عصبی مرتبط فعال و اصلاح می شوند.

چند مسیرعصبی در مغز وجود دارد؟

هیچ عدد خاصی در این زمینه وجود ندارد. شما با یک لوح خالی به دنیا آمده اید و این مسیرهای عصبی در حین حرکت و رشد در ذهن شما ایجاد می شوند. ما می توانیم حداکثر محدودیت ها را محاسبه کنیم. اگر ۱۰۰ میلیارد نورون در ذهن ما وجود داشته باشه و هر کدام بتوانند به ۲۵۰۰۰۰ نورون دیگر متصل شوند، این ۱۰۰ میلیارد ضربدر ۲۵۰۰۰۰ اتصال ممکن است، که حدود ۲۵۰۰۰ تریلیون یا ۲۵ کوادریلیون باشد. در مغز شما میلیون ها ارتباط بالقوه بیشتر از ستاره های راه شیری وجود دارد.

مغز همه ما ظرفیت یکسانی دارد. چیزی به نام احمق یا باهوش وجود ندارد. یک نورون برای ذخیره ۲۵۰۰۰۰ بیت اطلاعات کافی است. پس سوال اینجاست چرا  همه از این ظرفیت مغز خود استفاده نمی کنند.

آه ، در اینجا مسئله ظرفیت نیست،‌ بلکه رفتار است.

پلاستیسیته

انعطاف پذیری عصبی به توانایی مغز برای سازماندهی مجدد خود با ایجاد ارتباطات جدید در طول زندگی اشاره دارد. این انعطاف پذیری به مغز اجازه می دهد تا با تجربیات جدید سازگار شود، از آن ها یاد بگیرد و مسیرهای عصبی موجود را اصلاح کند.

درک مسیرهای عصبی برای زمینه هایی ماند علوم اعصاب، روانشناسی و آموزش بسیار مهم است.

من با مراجعان، کار می کنم تا مسیرهای عصبی را تحت تاثیر قرار داده و تغییر شکل دهم تا سلامت روان و رفاه مثبت را ارتقاء بخشم.

اگر می خواهید بیشتر بدانید که چگونه می توانم با ایجاد مسیرهای عصبی مثبت به شما کمک کنم، لطفاً از طریق لینک زیر وارد پیج اینستاگرام من شوید. در اونجا به صورت مرحله به مرحله توضیح دادم که چکار باید بکنید.

https://www.instagram.com/mozhganemirzaee?igsh=OTEzdTl1bzd3em9k

منبع: greatmindclinic

منبع: thehealingmind

منبع: lifexchangesolutions